ආයු බොහෝ වේවා! :D

විස්සයි විස්සේ උණුහුමත් එක්ක අයිස් නැවතත් කරලියට.......

   අයිස් කිව්වේ, අර ඉස්සර බ්ලොගේට පොස්ට් එහෙම ලිය ලියා ඉඳලා දුෂ්කර පළාතක රාජකාරියක් එක්ක අතුරුදහන් වුණ අයිස් හොඳේ..... :P (මේ ටිකට තවත් අයිස්ලා බ්ලොග් ලෝකෙට පැමිණ ඇත්දැයි සැක සිතී)

   මේ ටිකට බ්ලොග් ලෝකේ ගොඩක් දේවල් වෙනස්වෙලා නේ. මට සයිබර් උළෙලත් මග ඇරුණා. ඔබා මාමා අපි අතරින් වියෝ වුණු බව ඇහුවම මට අදහගන්නත් බැරි වුණා. ඒ ගැන ගොඩක් කණගාටුයි. :( ඒ අස්සේ බස් රේඩියෝවේ සම්මාන උළෙලක් ගැනත් ආරංචි.... :)

  ඉතින් කොහොමද කට්ටියගේ සැප සනීප එහෙම? මම නම් දැන් ගොඩක් හොඳින්, ගොඩක් සතුටින්. මොකද මාස හයක් ඉනාමළුවේ ගෙවුණු කටුක, අපහසු ජීවිතේ ඉවරකරලා අයිස් ආයෙමත් ගෙදර ඇවිත් ඉන්නේ. දැන් රැකියාව කරන්නේ නුවරම නිසා මං දැන් සතුටින්.  :D

      ඉස්සෙල්ලම සමාවෙයල්ල දුන්නු පොරොන්දුව ඉෂ්ට කරන්න බැරි වුණාට. මීට මාස හයකට විතර ඉස්සර අන්තිම පෝස්ටුව දැම්මේ ඉක්මනටම ලියන්න එනවා කියල පොරොන්දු වෙලා නේ. ඒත් මාස හයක් යනකන් මට ඒ පොරොන්දුව ඉටු කරන්න බැරි වුණා නෙව. හේතුවද ඇහුවේ? ඉනාමළුවේ සිටියදී හච් ඇරුණම අනිත් හැම බඩකඩිත්තු පැකේජ් එකක්ම පාවිච්චි කරලා බැලුවත් ඉනාමළුවට නම් 3G අරහං. ඉතින් කොහොමැයි බ්ලොගේ ලියන්න එන්නේ.

       ගෙදර අයගෙන්, යාලුවන්ගෙන් ඈත්වෙලා හිටිය නිසා වගේම මගේ සාමාන්‍ය දින චර්යාව වෙනස් වුණු නිසාම කිසිම නිර්මාණාත්මක අදහසක් ක්‍රියාත්මක කරන්න තරම් මට ඉස්පාසුවක් තිබුණෙත් නෑ. ඉතින් ලියන්න පටන් ගත්තු කතාවත් අතරමග නතර කරලා දාලා පොත් කියවන්න විතරක් වෙලාව වෙන් කරගෙන තමයි මම හිටියේ. ඒත් දැන්, පරණ පුරුදු ක්‍රමේටම මගේ වැඩ කටයුතු ටික කරගෙන යන්න මට පුළුවන් වෙයි කියල විශ්වාස කරනවා. ඒ නිසාම අද මේ කොලම පැත්තේ ආවේ මකුළු දැල් ටික එහෙම කඩලා,පොඩ්ඩක් සුද්ද පවිත්‍ර කරලා යන්න. මොකෝ මම ආයෙත් ලියන්න පටන් ගන්නයි යන්නේ. :D

      බ්ලොග් එක පටන් ගෙන අවුරුද්දකටත් වැඩි වුණාට තාම පෝස්ට්ස් 50 ක් වත් ලියාගන්න මට බැරි වුණා. ඒ හැම අඩුපාඩුවක්ම මගහැරගෙන අයිස් ආයෙත් ලියන්න පටන් ගන්නවා. ඉස්සර වගේම හැම කෙනෙක්ගෙම පොස්ටුවලටත් හොම්බ දාලා යන්න එන්නම්කෝ හොඳේ...

ජය වේවා!

තටු  සලන මතකයන්  හිත් මානයෙන් ඉගිලී යන්නට පෙර 

සයිබරයේ අකුරු කෙරෙන 

ICEගේ කොලම..................