~මහිම මන්දහාසි~ 18වන කොටස

    හිත පුරා දැනුණු මගේ අහිංසක ආදරෙත් යටපත් කරගෙන අලුතින්ම ලියලන්න පටන්ගෙන තිබුණු හැගීමට නමක් දෙන්න මට බැරිවුණා. බයක්, තැතිගැන්මක් වගේ සමාන සිතිවිලි නිසා මගේ හිතේ තිබුණු සතුට, සැනසීම හරියට හොරු අරන් ගියා වගේ. මං මහිමට කොහොමද මේ දේවල් කියන්නේ? එයා මන්දහාසිව විශ්වාස කරන තරමට, මන්දහාසිට ලං වෙන තරමට විශ්මි විදියට අසරණ වුණේ මං. ඒකට වගකිවයුත්තා විදියට මට මං ගැනම ඈති වුණේ තරහක්. 


     එකම විදියට, කිව්ව කිසිම දෙයක් පටලවා ගන්නේ නැතිව මාස 4ක් මන්දහාසි විදියට කරපු රඟපෑම නිසා මං හිටියේ හෙම්බත් වෙලා. එක වෙලාවකට මේ හැමදෙයක්ම දමල ගහලා මහිමට ඇත්තම කියන්න හිතුණත්, හිතේ ආවේගෙට මෝඩ වෙලා හැමදෙයක්ම නැති කරගන්නත් මට තිබුනේ ලෝබකමක්. 

     'හදිස්සි වෙන්න එපා බං. මේ ටිකත් ඉවසල හිටපන්' ඒ හැම වෙලාවේම යාලුවන්ගෙන් ලැබුනේ ඒ විදිය අවවාදයක්. තව ටිකක්,තව ටිකක්, තව ටිකක්........... මේ ටික ඇති කියල මට හිතුන වාර අනන්තයි.


     හිතේ සැනසීම නැතුව ජීවත් වෙලත් වැඩක් නෑ කියල මං අදහන්න පුරුදු වෙලා දැන් ගොඩක් කල්. එහෙවු මං බලෙන්ම මගේ හිතේ සැනසීම නැති කරගෙන. මං විහින්ම පැටලුව නූල් බෝලේ අගක් මුලක් හොයා ගන්න බැරි තරමට මං දැන් අසරණ වෙලා. ඒත් තවත් ගොඩක් කාලයක් මෙහෙම් ඉන්න මට කිසිම ආසාවක් නෑ. ඒත් මේ ගැන කතා කරන්න යාළුවො ටික එකට එකතු කරගන්න දවසක් ලැබෙනකම් මට ඉවසන්න සිද්ධ වුණා.

_____________________________________________

    'අනේ ප්ලීස් බං. මට දැන් මේක ඇති. කියපන් මං දැන් මොකද කරන්න ඕනේ කියලා' තනියම තීරණයක් ගන්න බැරි පොඩි එකෙක් වගේ මගේ අදෝනාව දිග ඇරියේ එක සෙනසුරාදාවක වයිට් හවුස් එක ඇතුලේ දවල්ට කන ගමන්.

    'හරි හරි බොල. පොඩ්ඩක් ඉදපන්කෝ ඔය වෑර්ලස් එක වහලා' මංසලා එහෙම කිව්වේ මගේ ෆෝන් එකේ මැසේජස් ටික බලන ගමන්. කට්ටියම ගුලිවෙලා, බෙලි දික් කරගෙන මහිම මන්දහාසිට එවල තියෙන මැසේජස් ටික බලනවා කෑමත් පැත්තක තියලා. දවල්ට කන්න වයිට් හවුස් එකට ඇවිත් හිටිය මිනිස්සු සරින් සැරේ අපේ සෙට් එක දිහා බලනවා. ඊට හපන් වේටර්ලා ටික. ඇයි යකෝ ජීවිතේට ෆෝන් එකක් දැකල නෑ වගේ මුන් ටික ෆෝන් එකට එබිලා ඉන්නවනේ. ඒ මදිවට නොහොබිනා කතා කියලා හයියෙන් හිනාත් වෙනවා. ඒ වෙලාවේ මං හිටිය මානසික තත්ත්වෙත් එක්ක බලනකොට මටත් ඒක විකාරයක් වගේ පෙනුනට, වෙන වෙලාවක නම් මාත් ඔච්චර තමයි.

     'දැන් මහිම ෆිට් නේ උඹත් එක්ක?' මැසේජස් ටික බලල ඉවර වෙලා ඉස්සෙල්ලම කට ඇරියේ සඳු.

     'ඔව් ෆිට්. හැබැයි ඒ මාත් එක්ක නෙමෙයි. මන්දහාසි එක්ක' මං කිව්වේ තරහෙන්. මං තරහ ගත්තට මෙයාල පලි නෑ කියලා මට හිතුණේ එහෙම කිව්වට පස්සේ. 

     'සොරි' ඊට පස්සේ අයෙමත් මං ම කට ඇරියේ අවංකවම පසුතැවිල්ලක් දැනුණු නිසා.

     'නෑ බං. ඒ වචන ටිකෙන්ම උඹේ හිතේ තියෙන අප්සෙට් ඒක තේරෙනවා. එක අතකට මන්දහාසි වෙයන් කියලා උඹව ඇවිස්සුව අපිත් මේවට වග කියන්න ඕනේ' ෆුල්ම සීරියස් මූඩ් එකක් මූණට ගන්න ගමන් දෞපදී කිව්වේ අනිත් අයගේ දිහාත් මාරුවෙන් මාරුවට බලන ගමන්.

   'නෑ. අනේ මං ඔයාලට වැරද්දක් කියන්නේ නෑ දෞපි. ඒ හැමදේම ඔයාල කරෙත් මං නිසා නේ. මේ විකාරේ පටන් ගන්නකොට මෙච්චර දුර දිග යයි කියලා මං හිතුවෙත් නෑ. ඒත් දැන් හිතා ගන්න බැරි තරමට මේ ප්‍රශ්නේ ඇදුනා වැඩි. ඉස්සෙල්ල ඉස්සෙල්ල මන්දහාසිට පට්ට පල් බොරු කිව්ව මහිම දැන් හැමදෙයක්ම කියන්නේ ඇත්ත. ඔයාලත් දකින්න ඇති නේ මැසේජස්. මට හිතාගන්න බෑ, මොනවා කරන්නද කියලා. මහිම මන්දහාසිව විශ්වාස කරනවා දැන්,ගොඩාක්. ඒ විදිය දෙයක් වෙයි කියලා මං කවදාවත් බලාපොරොත්තු වුනේ නෑ. ඒකට මහිමට වැරද්දක් කියන්න බෑ බං. මොකද ඕනෙම මෝඩයෙක් මේ වගේ වැඩක් දවසක් කරයි, දෙකක් කරයි ඊටපස්සේ අත ඇරලා දානවා. ඒත් මං...... මාස හතරක් බං. මාස හතරක් කියන්නේ ලොකු කාලයක්'...... වෙනද වගේ මගේ කතාවට බාධා නොකර හැමෝම උවමනාවෙන් මට ඇහුම්කන් දුන්නා. හිතේ තියෙන කලකිරීම නැති කරගන්න මමත් ඒ අවස්ථාව උදව්වක් කරගන්න හිතුවා. 

    'දැන් මේක මටවත් ලෙහාගන්න බැරිතරමට අවුල් ජාලාවක් වෙලා ඉවරයි බං. මං දන්නේ නෑ කොහොම මේවා මහිමට කියන්නද කියලා. එයා මං ගැන කොහොම හිතාවිද? මේ දේවල් එයා හීනෙකින්වත් බලාපොරොත්තු වෙන්න නැතුව ඇති නේ. එයා මං ගැන මොනවා හිතයි ද? බොරුකාරියක්? වංචාකාරියක්? මහිම මට කවමදාකවත් ආදරේ නොකරත් මට කමක් නෑ බං. ඒත් කවදාහරි මහිමට බොරුකාරියක් වෙලා මට මැරෙන්න බෑ බං. මට දැන් මේ සෙල්ලම ඇති' මුළු කතාව පුරාම තිබුණු ඉකිය කතාව අන්තිමේදී කඳුළු බවට පෙරළුණා.

     මගේ කඳුළු නතර කරන්න යාළුවො කිසිම කෙනෙක් උත්සහකරේ නෑ. ඒ වෙනුවට එයාලත් ඇස් වල කඳුළු පුරවගෙන මං දිහා බලාගෙන හිටියා. මුළු හිතම පුච්චගෙන වගේ ඇඟ ඇතුලෙන් දැනෙන දැවිල්ලක් එක්කම, දිගටම මගේ ඇස් වලින් කඳුළු ඉනුවා. අන්තිමේදී කඳුලුත් එක්කම හිතේ තිබුණු දුකත් හේදිලා ගියා කියලා දැනෙනකන්ම ඇඩුව මං ඔලුව ඉස්සුවා. ඒත් ටිකකින් මේ ඉමක් කොනක් නැති ප්‍රශ්නේ නිසා අයෙමත් ඇස් දැවිල්ලක් එක්කම කඳුළු ආවත් මං දරාගෙන ඉන්න පුළුවන් තරම් උත්සහ කරා.

ලොකු නිහඬතාවයකට පස්සේ ඉස්සෙල්ලම කතාකරේ සඳු,

    'හරි...... ඉස්සෙල්ලම කියන්න, මාස 4 කට පස්සේ ඔයාට මහිම ගැන හිතෙන දේ?' 

    'හ්ම්... මාස 4 කට පස්සේ.......... මහිම ගොඩක් හොඳ කෙනෙක්. මං හිතුවට වඩා. සමහර විට කොල්ලෙක්ව තේරුම් ගන්න මාස 4 ක් මදි වෙන්න පුළුවන්. ඒත්.... ඒත් මහිම කියන්නේ මං කවදත් කැමති විදියේ කොල්ලෙක්. ඉස්සෙල්ලම මං එයාගේ ඇස් වලට, හිනාවට ආදරේ කරාට මං දැන් අවංකවම එයට ආදරේ කරනවා. කලින් හිතුව විදියෙම හිත හොඳ, ඕනේ කෙනෙක් එක්ක හොඳට හිනාවෙලා කතා කරන්න පුළුවන්, වැඩක් පිළිවෙලට කරන, වැඩි කැටයම් නැති සරල චරිතයක්..' මට මහිම ගැන හිතුන දේ අඩුවක් නැතුවම මං යාලුවොන්ට පැහැදිලි කරා.

   'ඇයි එතකොට හුරතල් නැද්ද?' විනූ ඒ ටික නම් ඇහුවේ මාව හිනස්සවන්න හිතාගෙන.

   'ඕනෙවටත් වඩා' මාත් උත්තර දුන්නේ හිනාවකින්. මෙච්චර වෙලා හිතේ තිබුණු කනස්සල්ල දැන් නැතිවෙලා කියලා මට තේරුනේ ඒ වෙලාවේ.

    'හරි එතකොට කෙල්ලෝ සම්බන්දයෙන්?' ඉස්සර මට ලොකුම ප්‍රශ්නේ වෙලා තිබුණු දේ ඇහුවේ සඳු.

    'කෙල්ලෝ. අපි දන්නවා වගේම ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් නම් නෑ තමයි. ඒත් යාළුවො ගොඩක් ඉන්නවා එයාට. මන්දහාසි තරමට ෆිට් කීප දෙනෙකුත් ඉන්නවා ලු. ඒත් මට දැනුණු දේ නම් ඒ සම්බන්දයෙන් එයා හරි ඩීසන්ට්.'

    'අන්න ඒක නම් සෑහෙන්න වැදගත්. මාත් හොයාගන්න ඕනේ ඒ වගේ කොල්ලෙක් තමයි' සඳු කිව්වේ ඉතින් විහිලුවට වගේ වුණාට ඒක ඇත්තක් කියලා මං දන්නවා.

'ඒ කියන්නේ මහිම සම්බන්දයෙන් විශ්මිට තිබුණු ආදරේ අඩුවක් වුණේ නෑ?'

'වැඩි වුණා මිසක්, බින්දුවක්වත් අඩුවුණේ නෑ' මගේ කටහඬේ ඕනෙවටත් වඩා ආඩම්බරේ තිබුණා කියලා හිතුණට ඉතින් කිව්ව වචනේ මැමත් කෙනෙක් ලව්වා අද්දවන්නයැ.

 'මධුක අයියා? ප්‍රශ්නයක් වෙයිද?' ඒ ප්‍රශ්නෙන් මාව කරකවල අත ඇරියා වගේ හැගීමක් දැනුණා. මගේ එකම සහෝදරයා, මේ වගේ තීරනේකදී කොහොම හැසිරෙයිද? මට ඒක හිතාගන්නවත් බැරිවුණා.

 'ඒ ගැන බය වෙන්න එපා. ගිම්හාන් අයියා ගැන මං බලා ගන්නම්. ප්‍රොමිස්' ඔන්න ඉතින් අපේ අයියගේ වෙන්ට බාරි නොහොත් මගේ අතිජාත මිතුරිය විනූ ඒ වගකීම කරට ගත්තා.

  'මං හිතන්නේ නෑ බං' 

   'ගිම්හාන් අයිය මේ වයසේදී එයාගේ නංගිට ආදරේ කරන්න දෙන්නේ නැත්තම්, එයාගේ නංගිගේ වයසේම මට ආදරේ කරන්නත් එයාට තහනම්' ඒ ටික නම් විනූ කිව්වේ සීරියස් විදියට. ඒ කිව්වේ එයා එෆ්ෆෙයාර් එක නවත්තනවා කියලා? අපේ අම්මෝ එහෙම වුනොත් අපේ එකා වහ බොයි. බෙල්ලේ වැල දාගනි. කෝච්චියට පනියි. ඒ නිසා එහෙම වෙන්න බෑ කියන්න කට අරිනකොටම,

   'බය වෙන්න එපා විශ්. මාව විශ්වාස කරන්න. ගිම්හාන් අයියා මං කියන දේ අහනවා. මට ඒක ඉර හඳ වගේ විශ්වාසයි' ඒ කටහඬේ තිබුණු ලොකු ස්ථිර බවක්. 

   'ඔන්න බලපන් ඉතින්, ළමයි දාස් ගානකට අනසක පතුරවාගෙන ඉන්න අපේ අහිංසක මධු අයියා මේ හෝ හපුට්ටිට දැන්ම බයයි ලු. අබුද්දස්ස කාලෙට ලබුත් තිත ලු. සංසාරේ..........' කම්මුලට අතකුත් තියාගෙන දිනාදී කිව්වේ විනූව අවුස්සන්න. ඊට පස්සේ එතන ඇතිවුන කතා ටිකට හිනාවුණු මගේ දුක කොහේ අතුරුදහන් වුනාද කියන්න දන්නේ නෑ.

____________________________________________

    'Mahi, mata oyata deyak kiyanna thiyenawa' ඉක්මනට මීට් වෙන්න ඕනේ කියලා මහිමට අදම කියන්න කියලා යාළුවො ටික කිව්වා. ඒ නිසා හවස ගෙදර යන ගමන් බස් එකේදී මහිමට ඒ ගැන කියලා මං මැසේජ් එකක් දැම්මා. ඉක්මනට මීට් වෙලා හැමදේම කියලා හිත නිදහස් කරගන්න මට තිබුනේ ලොකු උවමනාවක්. මං හිතුවා මොකද්ද? මොකද්ද? කියලා අහල දැන්ම මහිම මට කරදර කරයි කියලා. ඒත් වුණේ මං නොහිතපු දෙයක්.

    'Ayyooo... i wanna tl yu smthin 2. Onna man thamayi issellama kiyanne, harida? Man kiwwata passe oya one deyak kiyanna.. Deal??' මං කියන්න ඕනේ දේවල් ඇයි මහිම මට කියන්නේ? මේ මොන මරාලයක්ද කඩාපාත් වෙන්න යන්නේ? මං ඇත්තටම බය වුණා. මොනවා කියන්නද කියලා ගොඩක් වෙලා කල්පනා කරා.

   'Okay... deal... Kiyanna??' කිසිම ගානක් නැතුව වගේ එහෙම කිව්වට මං ඇත්තටම හිතෙන් පිච්චුනා. 

   'Hmmm..... ane manda kohoma kiyannada kiyala.. ;)' දෙයියනේ.... මහිම ලෑස්ති වෙන්නේ මාව බය කරවලා මරන්නද?

   'Kohomahari kiyanna... Mokadda?'

   'Meka issellama oyata witharayi kiyanne harida? Kaatawath kiyanna baa dan ma..K? Prmz??' පොරොන්දුවක් ගන්න එයාගේ රහසක් ගැන? හැමදෙයක්ම විසඳෙන්න යන මොහොතේ මෙයා මොනාද කියන්න යන්නේ?

'K prmz... Ane danwath kiyannako plz... :O' මං ඇහුවේ ඉවසල ඉවසල බැරිම තැන.

'Ammooo... meyata thiyena hadissiya... Okay then,,,...........................................................................................................................................................................................I'm in luv Hasi.. I'm in luv.' මෙච්චර කාලයක් පරිස්සමට හැඩකරපු මගේ හීන මාලිගාව මගේ ඇස් ඉස්සරහා බිඳිලා විසිරිලා යන්න හදන වෙලාවේ කඳුළු ආවේ නැත්තන් ඒක ලෝක පුදුමයක්.. ඔව් මං ඇඩුවා. 

'Wht???' මට එච්චරයි අහන්න පුළුවන් වුණේ..

ප/ලි : ගිය සතියේ කිව්වනේ හොරට කතාව පොඩ්ඩක් ලියල කියලා ඔන්න අද ලිව්වා දිග................... ට. හිකිස්...