~මහිම මන්දහාසි~ 15වන කොටස

       මහිම ටෙක්ස්ට් කරපු දේවල් අකුරක් නෑරම සඳුත් එක්ක කියවලා අන්තිමේදී කෝල් කරපු කතාව ගැනත් කියන්න මට සිද්ධ වුණා. කිසිම ගින්නක් නැතිව ඒ ටික ඉවරයක් කරගන්න මට පුළුවන් වුණ එක ගැන නම් ලොකු පුදුමයක් තිබුණා සඳුට. ඒ වගේම ලොකු ආඩම්බරෙකුත්. ඇයි යකෝ උන්ගේ ප්ලෑන් එකේ හැටියටනේ  මං වැඩ. තව පැයක් යන්න කලින් මේ ආරංචිය ලැව් ගින්නක් වගේ සෙට් එක අතරේ පැතිරෙන විත්තියත් මං නොදැන හිටිය නෙමෙයි. ඒවටත් උත්තර මං සතුව තිබුණා.

       සඳු කතා කරලා ඉවර වුනාම මුණ හෝදගෙන තේකත් බීල තමයි මං අයෙත් කාමරේට ආවේ. මහිමගෙන් මොර්නින්ග් විශ් එකක්..

'Morning greetings doesn't only mean saying GOOD MORNING!

It has silent msg saying : I remember yu when I wake up...

Good Morning Mandahaasi...!!'

       අනේ අම්මේ.. නිකන් කණට ගැහුවා වගේ වුණා මැසේජ් එක දැක්කම. මං එයාට උදේම මැසේජ් එකක් යැව්වේ නැති එකට හින්ට් එකක්වත්ද? ඔන්න ඔහේ ඕනේ මගුලක්...

      'Wow... nice 2 hear.. Good Morning Mahima!!'

       ඔය විදියට පටන් ගත්ත එදා දවසේ මැසේජ් කිරිල්ලට උදේ 10 ඉඳන් හවස 4 විතර වෙනකන් පොඩි විරාමයක් හම්බවුණා. මහිම නම් හේතුව විදියට කිව්වේ අම්මත් එක්ක ටවුන් යනවා කියලා. ඒත් ඇත්තම හේතුව මහිම  මන්දහාසිට නොකිව්වට විශ්මි නම් දන්නවා. හේතුව තමයි මහිමට ස්පෝර්ට්ස් මීට් එකේ වැඩ වලට යන්න වෙන එක... තෝමස් එකේ ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායකයා හෙවත් මගේ එකම සහෝදරයට වැදගත් වැඩක් අතරතුරේ ෆෝන් එක පාවිච්චි කරනවා දැක්කම ඌරු ජුවල් වගේ තමයි. අයියකාරයගෙම වචනවලින් කිව්වොත් 'මේ ඔෆීෂියල් වැඩ අස්සේ ඔය මගුල් ෆෝන් එකෙන් කොටන්න ගත්තම මේ වැඩ කරන්නේ මොකාද??' අනේ උන්දැයි මමයි නොදන්න 'ඔෆීෂියල්'..

       මහිම මන්දහාසිට ඇත්තම නොකිව්ව එක ගැන නම් අවංකවම මගේ හිතේ ඇති වුනේ සතුටක්. මට කලින්ම මහිම ගැන හැම තොරතුරක්ම ලැබුණා නිසා මහිමගේ ඇත්ත විස්තරයි , මන්දහාසිට කියන දේවලුයි සංසන්දනේ කරලා බලන්න මට තවත් පහසු වුණා. මහිම ගැන හැමෝම දන්න විස්තර ටික ඇරුණම පෞද්ගලික ජීවිතේ ගැන මහිම මන්දහාසිට හැමදෙයක්ම කිව්වේ බාගෙට.. ඒ මදිවට පට්ට පල් බොරු.. මන්දහාසි කිව්වේ ඊට හපන් ගල් පැළෙන බොරු. අන්තිමේදී කාට කාටත් මදි නොකියන්න පව් පිරෙනවා තමයි , ඒත් ඉතින් පටන් ගත්ත එක අහවර කරලා ඉන්නත් එපැයි. 

*****

       ඔය හැමදෙයක් ම අතරේ අලුත් අවුරුද්දක් දොරකඩටම ඇවිත් තිබුණා.. මගේ හිතේ මහිම ගැන ඇතිවුණු හැගීම අවංක ආදරයක් බවට පත් වෙමින් අලුත් බලාපොරොත්තු දළුලාගෙන ඒ ලස්සන අවුරුද්ද උදාවුණා. මහිමව දකින දකින වාරයක් පාසා අමුතුම නොසන්සුන්තාවයකින් මුළු හිතම පිරුණත් ඒ තරු ඇස් මග ඇරලා ඉන්න මට පුළුවන් කමක් තිබුනේ නෑ. අලුත් අවුරුද්දට අප්පච්චිගෙන් තෑගි ලැබුණු අලුත්ම දින පොතේ පළවෙනිම පිටුව ඉඳුල් වුණේ මේ පුංචි සටහනෙන්..

ආදරේ... මහා පුදුම හැගීමක්.

කවදාවත් නොහිතන , නොපතන මොහොතක 

අහම්බෙන්ම හිතට රිංගලා ජීවිතේම වෙනස් කරන ලස්සන....

ඔව්...

මං ආදරෙයි ඔය ලස්සන ඇස් වලට....

ඔය ලස්සන හදවතට....

උණුසුම් හිනාවට ......

     මහිම ගැන ඇතිවුණු ලෙන්ගතු හැගීම පළවෙනි වතාවට අකුරු වලට පෙරලුනේ ඒ විදියට.. 

      

        'ඔබේ සිනා ළඟ නෙත නැවතුණු දා

         ඔබේ කතා ළඟ සිත නැවතුණු දා

        ප්‍රේමය හැඳින්නේමී......'

    මං ආසම සින්දුවක පද පේලි කීපයකින් අවසන් වුණු ඒ පළවෙනි සටහන වටේට කැටයමක් දාන්නත් මං අමතක කරේ නෑ.. හයිලයිටර් එකකින් වැඩ දාලා හාර්ට් ස්ටිකර්ස් අලවලා පිස්සුවක් නටලම තමයි මගේ වැඩ කොටස ඉවරවුනේ.

*****

       මහිම අහනකොට ඉස්කෝලේ විදියට ඇත්තම ඉස්කෝලේ නම කියන්න කියලා අදාළ පාර්ශව වලින් මන්දහාසිට උපදෙස් ලැබුණා. ඉතින් මං මන්දහාසි වෙලා ඒ රාජකාරියත් අකුරටම ඉෂ්ට කරා. අලුත් වාරේ ඉස්කෝලේ පටන් ගත්තට ඉතින් අපි රිසාල්ට්ස් එනකන් ගෙවල් වල නේ..

     'Breaking News: Anna mahima iskole peerala Mandahaasiwa hoyanawalu... :P :P'

    

       දිනාදිගෙන් ආව මැසේජ් එක දැකලා මට හිනාත් ගියා. ඒ කියන්නේ මහිම මන්දහාසි ගැන උනන්දුයි කියන එකනේ. මං ඉගෙන ගන්නේ යශෝධරා බාලිකාවේ. දැන් මහිම අපේ බැච් එකේ මන්දහාසි කෙනෙක්ව හොයනවා ඇති. කොච්චර හෙව්වත් එයා මාව නම් හොයනවා බොරු.. දිනාදී කිව්ව කතාවේ ඇත්ත නැත්ත ඔප්පු වෙන වැඩක් තමයි ඊළඟට වුණේ. මං fb ලොග් වෙනකොට මහිමගෙන් මැසේජ් එකක් තිබුණා.

     'Vish, i wanna big help yar.... help meeeeeeeee... :D :)' උදව්ව මොකද්ද කියලා කලින්ම දන්න නිසා මං මහිමව ඕන් ලයින් ඇඩ් කරගත්තා..

    

     ' I'm here... yeah tell mee.. :)' 

    'Ane oyalage schl eke oyalage batch eke Mandahaasi kiyala kenek innawada kiyannako?? Plzz.... :( ' මට ඇත්තටම පව් කියලත් හිතුණා. ඒත් ඉතින් හොරාගේ අම්මගෙන් පේන අහන එකත් මීට වඩා ලේසි වෙයි.

   

     'Hmmmmm.... Mandahaasi?? Man danna widiyata nam naa... man heta hoyala kiyannada? Mokak hari prashnayakda??' ආයේ ඉතින් හොයන්න දෙයක් නෑ. ඔය මේ චැට් කරන්නේ මන්දහාසි එක්ක තමයි. දෙසා බෑව ටොම් පචේ නිසා එතනම පොලොව පලාගෙන යයි කියලත් හිතුණා. 

     'Ane naa... :) Puluwan nam kiyannako.. Thnx a lot.. :) :) ' 

     තවත් රටේ නැති දේවල් ටිකක් ගැනයි එයාලගේ ස්පෝර්ට්ස් මීට් ගැනයි මං මහිමත් එක්ක චැට් කරා. ඒත්.................  ඒ වෙලාවේම මන්දහාසි මහිමගේ මොබයිල් එකට මැසේජ් කරා කියලත් අමතක කරන්න එපා.

___________________________________

    එක ඉරිදා දවසක උදේ පාන්දරම නිදිමරගාතේ මට මෙන්න මේ විදියේ දෙබසක් ඇහෙනවා.

'කොහෙද පුතා ක්ලාස් එක?'

'...................'

'මං දන්න විදියට නම් එතන ගොඩක් හොඳයි. සෑහෙන ළමයි ගොඩක් ඉගෙනත් ගන්නවා'

'ඔව් අන්කල් හැමෝම කියනවා. මාත් යන්න තමයි හිතාගෙන ඉන්නේ.'

'අපේ ගෙදරටත් ලියුමක් ආව මං හිතන්නේ. මෙයාලගේ අම්මගේ හුරතලේනේ. ගෙදර ඉඳල මොනවා කරන්නද නේද?'

'ඒකනේ අන්කල්' එහෙම කියපු අමුත්තා හිනාත් වෙනවා ඇහුණා. යන්තම් හත වුණා විතරයි. කවුද යකෝ මේ උදේ පාන්දර අපේ අප්පච්චිත් එක්ක බරසාර සාකච්චාවක නිරත වෙන උත්තමයා? මං එහෙම කල්පනා කරන ගමන්ම ඇඳෙන් වාඩි වුණා. එයාල කතා කරන්නේ මොනවා ගැනද කියලා නම් හාන්කවිසියක් හිතාගන්න මට බැරි වුණා... 

      'ආ...නැගිට්ටද?' එහෙම අහගෙනම හිනා මූණත් අරගෙන අම්මි කාමරේට ආව. මේ හිනාව උදේ පාන්දරම දැක්ක කියන්නේ ඉතින් දවසම පිරුන කියන එකනෙ. 

     'කවුද අම්මි ඇවිත් ඉන්නේ මේ උදේ පාන්දර?' ඇඳෙන් වාඩි වුණ අම්මිගේ ඔඩොක්කුවේ ඔලුව තියාගන්න ගමන් මං ඇහුවා. එතකොට අම්මි මගේ ඔලුව අත ගාන විදියට පුංචි කාලේ ඉඳන්ම මං හරි ලෝබයි.

     'අනේ අර මහිම පුතා' මොනවා මහිම??? අම්මිගේ ඔඩොක්කුවේ තිබුණ ඔලුව මටත් නොදැනිම එක පාරටම ඉස්සුනත් ආයෙත් හිමිට ඔලුව තියාගත්තේ අම්මිට වෙනසක් දැනුනොත් කියලා බයේ.

     'මහිම? මෙච්චර උදෙන්?' මං වෙනසක් නොපෙන්නාම ඇහුවා. 

     'මොන උදයක්ද? දැන් හතයි වෙලාව. බලන්න පුතේ කොල්ලෙක් වෙලත් ඒ පුතා මෙච්චර උදෙන්ම නැගිටලා. ඔයා තාම නිදි. ගෑනු ළමයෙක් නේද?'. හ්ම්..... 'පුතා' අපේ අම්මිට කාව හරි හිතට ඇල්ලුවොත් එහෙම තමයි කතා කරන්නේ. ඒ කියන්නේ අම්මිට මහිමව හිතට අල්ලලා.

    'අප්පච්චිටත් ඒ දරුවාව හිතට අල්ලලාද කොහෙද. ආව වෙලේ ඉඳන් කතාව' ආ.... ඒ පාර මාමන්ඩිගේත් හිතට අල්ලලාලු. එහෙම හිතෙනකොට මූණට ආව හොර හිනාව අම්මිට පේන්න නොදී හංගන්න මට සෑහෙන පරිශ්‍රමයක් දරන්න සිද්ධ වුණා.

    'මේ, තේ ඕනේ නම් කුස්සියට ඇවිත් බොන්න. මං මීට පස්සේ කාමරේට ගේන්නේ නෑ' එහෙම කියාගෙන අම්මි නැගිටලා එළියට ගියා. අනේ ඔය බලහලකෝ ඉතින්.... මහිම මේ උදේ පාන්දර ඇවිත් අම්මිගෙයි , අප්පච්චිගෙයි හිත හොරකම් කරලා මදිවට මගේ වරප්‍රසාදත් කප්පාදු කරලනේ. ශි... එපා වෙනවා. නෑ නෑ මහිමව නෙමෙයි. ජීවිතේ...

    අම්මි ගියාට පස්සෙත් මට සාලෙන් මහිමගෙයි ,අප්පච්චිගෙයි කතාව ඇහුණා. ඒත් ටීවි එකේ සද්දේ නිසා එයාලගේ කතාව ඇහුනේ බාගෙට. ෆෝන් එක අරගෙන බලනකොට මහිම මිස් කෝල් එකක් තියල තියෙනවා පාන්දර 5ට. ඒ කියන්නේ එයා එච්චර උදෙන් නැගිටලා. කොල්ලෙක් විදියට මහිමට මේ දේවල් කරන්න පුළුවන් නම් ඇයි කෙල්ලෙක් විදියට මට බැරි???  මං මගෙන්ම ප්‍රශ්න කරගත්තා. මං හොයාගත්ත දේවල් වල හැටියට මහිම කොච්චර දඟ වුණත් හරිම පිළිවෙලට වැඩ කරන කෙනෙක්. ඉස්කෝලේ වගේම පෞද්ගලික ජීවිතේදීත්. 'මහිම හෙන නීට් කොල්ලෙක් විශ්' . දෞපදී කිව්ව විදිය මට දැන් වගේ මතකයි. නැගිටින්න ටිකක් වෙලා ගියාට, අම්මි තේක ගෙනත් දුන්නට, ටිකක් දඟ කරාට, යාලුවොත් එක්ක පිස්සු නැටුවට, තොරතෝංචියක් නැතුව කියෙව්වට මාත් ඉතින් නීට් කෙල්ලෙක් තමයි හරිය. ඒත්................. ඒ දේවල් මදි. මං මහිමට ආදරේ කරනවා නම් , එයාගේ ආදරේ මං බලාපොරොත්තු වෙනවා නම් මාත් එයාගේ විදියට හැඩගැහෙන්න ඕනේ කියලා මං තීරණේ කරා. ඔව්.... දැන් ඉඳන් ඒ වෙනසට ලැස්තිවෙන්න ඕනේ කියලා එක හෙලාම තීරණේ කරලා මං ඇඳෙන් නැගිට්ටා.

    ඒත් ඉතින් මෙහෙම එළියට යන්නයැ. තාම මුණ හෝදලත් නෑනේ. බාත්රූම් එකට යන්න කාමරෙන් එළියට ගියොත් මහිම මාව දකිනවා. උදේ පාන්දර මොන නවනින්ගිරාවක් ද ඒක. ඒත් යන්න කලින් මහිමව බලන්නත් ඕනේ. අම්මිගේ හොඳ දුව වෙන්නත් ඕනේ. හ්ම්.......... මොකද කරන්නේ??  ටිකක් වෙලා කල්පනා කරනකොට මගේ මොලේට හොඳ අදහසක් ආව... ඒත් ඒ මිෂන් එකට අවශ්‍ය වෙන එකම එක උපකරණයක් තියෙනවා. විනාඩි දෙකක් ඇතුලත මගේ කාමරේ පෙට්ටියකින් ඒ උපකරනෙත් හොයාගෙන මං ලෑස්ති වුණා. මේ වැඩේ හරි ගියොත් බඩුම තමයි..

විශ්මි නමැති හොර පූසියගේ මිෂන් එක සාර්ථක වෙයිද? වැඩේ අල පාත්තියක් වෙයිද? ඊළඟ කොටසින් හමුවෙමු >>>>>